گاهی دانشگاه‌ها باز است؛ مدتی بعد دانشگاه‌ها تعطیل می‌شود. دانشگاه‌ها آنلاین می‌شوند و این چرخه باطل همچنان ادامه دارد تا دانشجویان بین‌المللی را بیش از گذشته، دچار سردرگمی کند.

برای سال تحصیلی 2021 که قرار است امیدهایی نسبت به بازگشایی دانشگاه‌ها و مدارس ایجاد شده، واقعیت برای بسیاری از دانشجویان بین المللی این است که ممکن است در آینده به قرنطینه‌های شدیدتر یا حتی طولانی مدت‌تر از آنچه قبلاً تجربه کرده‌اند برسند.

یکی از دانشجویان ترم ششم دانشگاه یک دانشگاه بین المللی انگلیس درباره اشتغال و ادامه روند فعالیت در این کشور ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید: این مسئله می تواند برای تعدادی از دانشجویان ما که در حال حاضر در مرحله درخواست تحصیل در انگلستان ، کانادا ، اروپا هستیم مشکل آفرین باشد.

از چالش‌های مالی تا بحران‌های روانی

در حالی که مطمئناً شاهد افزایش تعداد دانشجویانی هستیم که تصمیم گرفته اند یک سال از دانشگاه‌ها فاصله داشته باشند یا برنامه دانشگاهی خود را به مدت یک سال به تعویق بیندازند، بسیاری از دانشجویان همچنان ترجیح می دهند که روند پیشین را ادامه دهند و همین موضوع چالش‌های بسیار زیادی را برای آنان به همراه داشته است.

بسیاری از آن‌ها با خوش‌بینی، معتقدند شاید تغییری در این روند ایجاد شود و شاهد این باشند که اوضاع به زودی بهتر خواهد شد. یا شاید با مراجعه به دانشگاه احساس امیدواری کنند و امید دارند که تحولی در شرایط موجود رخ دهد.

یکی از چالش‌های جدی در این حوزه، مشکل سلامت روانی دانشجویان در زمان تحصیل در دانشگاه و گذر از این مرحله که اغل آنان در سنین آسیب‌پذیری هستند وجود دارد. این چالش البته بدون وقوع همه گیری کرونا نیز ممکن بود اتفاق بیفتد. گذار از  چنین مرحله مهمی از زندگی، آن‌هم در طی یک بیماری همه گیر برای دانشجویان چه پیامدهایی دارد.

جامعه دانشجویان بین‌المللی در حال حاضر با یک بحران مربوط به بهداشت روان در سطح مدارس روبه‌رو است، به دلیل محدودیت های مداوم ناشی از قرنطینه، با یک اقدام بین المللی و انزوای احتمالی در آینده تشدید می‌شود.

احساس تعلق که برای دانشجویان بین المللی که می توانند در زندگی جدیدی را آغاز کنند بسیار مهم است ، احتمالاً به دلیل اقدامات مداوم قرنطینه و تغییر در جهت گیری و روندهای زندگی که عمدتا آنلاین هستند زندگی دانشجویان بین‌المللی در آینده نیز بیش‌تر تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.

با نگرانی‌های مداوم توسط بسیاری از دانشجویان بین‌المللی در مورد پذیرش دانشگاه‌های انگلیس در ماه سپتامبر، احساس من این است که دانشگاه‌ها باید از نظر ارائه بهداشت روان، طرحی ویژه را برای دانشجویان بین‌المللی فعال می‌کند تا از مشکلات دانشجویان بین المللی آینده و آینده جلوگیری کند و آینده‌ای روشن را فراروی آنان قرار دهد.

دانشگاه ها باید راه‌کارهای خلاقانه ای برای دستیابی به دانشجویان بی میل پیدا کنند و برنامه ریزی برای این کار باید از هم اکنون آغاز شود.