عبدالطیف هاشمی‌فرد؛ عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس در گفت‌‎وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به تجربیات مثبت کشورهای توسعه‌یافته در انجام پروژه‌های گروهی، گفت: کشورهای پیشرفته از راه گسترش گروه‌های تحقیقاتی هدفمند به دستاودرهای بسیاری رسیدند.

وی با بیان اینکه جامعۀ علمی کشور به فردگرایی تمایل بیشتری دارد، افزود: متأسفانه مهارت انجام کار گروهی هرگز در آموزش‌های تحصیلی افراد در مدرسه و دانشگاه قرار نداشته است و به همین دلیل، اصولاً کار گروهی را بلد نیستیم.

هاشمی‌فرد موفقیت گروه پژوهشی را منوط به تقسیم‌بندی منطقی فعالیت‌ها دانست و ادامه داد: نوع فعالیت و تخصص اعضای گروه باید به شکلی باشد که افراد، ضعف‌های یکدیگر را همپوشانی کنند. در این شرایط، اشتراک داشته‌ها و دانسته‌ها می‌تواند مجموعه‌ای خوب و کارآ از تخصص و مهارت ایجاد کند که در مسیر تکثر و پویایی قرار دارد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس تصریح کرد: نباید روند به‌گونه‌ای باشد که همۀ بار کاری روی شانه‌های یک نفر باشد و دیگران صرفاً حضور داشته باشند. به عبارت دیگر، جایگاه و سهم هر فرد بنا بر تخصص، تجربه و مهارت و در نتیجه کارآیی از پیش مشخص باشد. علاوه بر آن، در انتخاب اعضا نیز باید بر محور نیاز پروژۀ تعریف‌شده حرکت کرد و تنها افرادی به گروه جذب شوند که نیاز به توانایی‌های آنان است.

این محقق مهندسی‌شیمی با اشاره به لزوم توجه ویژه به علوم‌پایه، این شاخه از علم را زیربنای پیشرفت و توسعۀ علوم دیگر دانست و تصریح کرد: تحقیق در علوم بنیادین نباید به بهانۀ حصول فناوری و ثروت‌زایی مورد غفلت قرار بگیرد چراکه این بخش از علم، ریشۀ تمام پیشرفت‌ها در علوم دیگر است. در این بخش نیز باید کار گروهی مورد تأکید باشد.

وی تعریف پروژه‌های کاربردی را دیگر هدف گروه‌های پژوهشی برشمرد و ادامه داد: در بخش عملیاتی، نیازهای استان با توجه به ظرفیت‌ها و مزیت‌های بومی باید در قالب پروژه‌های تحقیقاتی برای گروه‌های پژوهشی تعریف شوند تا مسیر اثرگذاری علم، کوتاه‌تر شود و علم حاصل‌شده در دانشگاه در کمترین بازۀ زمانی در جامعه نقش‌آفرینی کند. برای رسیدن به این هدف، دانشگاه‌های هر استان باید بنا بر نیاز خود دانشجو پذیرش کنند تا مزیت‌های ذاتی مانند نفت، گاز و یا معادن طبیعی را به مزیت رقابتی و ثروت‌آفرین تبدیل کنند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس در پایان با اشاره به لزوم گسترش حمایت دستگاه‌های درون‌استانی از حوزۀ تحقیق و پژوهش، خاطرنشان کرد: ظرفیت‌ها و امکانات بسیار خوبی در دستگاه‌ها و نهادهای درون‌استانی خاصه در مناطق ویژه اقتصادی، وجود دارد که غالباً به دلیل نبود نیروی متخصص در سازمان‌ها، بلااستفاده مانده‌اند در حالیکه می‌توانند بسیاری از مشکلات و نیازهای محققان بومی را رفع کنند و در چرخۀ خدمت‌رسانی به کشور قرار بگیرند. تحقق این مهم تا حد بسیاری نیازمند مقررات و قوانین بالادستی است.