محمدصادق خیاطیان گفت: طبق دستور رئیس جمهور، یکی از وظایف ما تعامل با نخبگان است، از این رو از آنجایی که تحقق «دیپلماسی علمی» باعث برقراری ارتباط با طیف وسیعی از نخبگان میشود، برای مرکز بررسیها ورود به این موضوع بسیار مهم است.
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان، محمدصادق خیاطیان، رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری، «دیپلماسی علمی» را موضوعی راهبردی در حکمرانی خواند و با تاکید بر اهتمام مرکز بررسیهای استراتژیک به پیگیری تحقق این مسئله، گفت: این امر باعث تعاملات نخبگان میشود و به تبع آن زمینه برقراری ارتباط در حوزههای گوناگون را فراهم میکند. نکته و دلیل بعدی که ضرورت ورود مرکز را به این موضوع یادآور کرد، بحث تعامل با نخبگان است.
رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری با بیان اینکه بنیاد دیپلماسی علمی، بر پایه نقشآفرینی نخبگان استوار است، تصریح کرد: طبق دستور رئیس جمهور، یکی از وظایف ما تعامل با نخبگان است. از این رو از آنجایی که تحقق «دیپلماسی علمی» باعث برقراری ارتباط با طیف وسیعی از نخبگان میشود، برای مرکز بررسیها ورود به این موضوع بسیار مهم است؛ پیشتر با حضور صاحبنظران مختلف چندین نشست را درباره این موضوع برگزار کردیم. در این جلسات فهرستی از چالشهای پیش روی تحقق «دیپلماسی علمی» در نهادها و سازمانهای مرتبط احصا شد که میتواند مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفته و به دستورالعملهای اجرایی منتهی شود.
چالشها و راهبردهای تحقق «دیپلماسی علمی»
خیاطیان همچنین به راهکارهای تحقق «دیپلماسی علمی» اشاره کرد و «اجراییسازی سند جامع روابط علمی بینالمللی تعاملات علمی با محوریت نیازهای علمی و فناورانه داخلی و توانمندی خارجی»، «تشکیل کارگروه دیپلماسی علم و فناوری برای هماهنگی و یکپارچگی در تدوین و اجرای اقدامات و برنامههای دیپلماسی علم و فناوری»، «بازنگری و تسهیل در مقررات جابجایی و پذیرش محققان، دانشجویان و استادان و اعزام استاد یا دانشجو به مراکز بینالمللی»، «تسهیل مقررات اقامت موقت برای دانشجویان و استادان خارجی در ایران» و «اجبار در ارائه پیوست علمی و فناوری برای هر طرح بینالمللی با کمک دانشگاههای داخل کشور» را از جمله این راهکارها برشمرد.
رئیس مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری در ادامه به راهکارهای این مرکز برای تحقق «دیپلماسی علمی» در سطح وزارتخانههای علوم، معاونت علمی و فناوری و وزارت بهداشت اشاره کرد و گفت: اولویتبندی کشورهای هدف با توجه به مزیتهای علمی و فناوری آنها و نیازهای علمی و فناورانه ایران، تشکیل کنسرسیومی از دانشگاههای کشور برای تشریک ایدهها و تجارب توسعه همکاریهای بینالمللی علمی و فناورانه، توانمندسازی و رتبهبندی شرکتهای دانش بنیان دارای پتانسیل صادرات و ورود به زنجیرههای ارزش بینالمللی، طراحی و اجرای برنامههای مشترک آموزشی و پروژههای پژوهشی با دانشگاهها و بنگاههای پیشرو، ارائه مدرک دکتری مشترک میان دانشگاههای داخل و دانشگاههای معتبر خارج (Dual Degree) و استفاده از ظرفیت نهادهایی که دارای شعب خارجی هستند نظیر بنیاد سعدی از جمله این راهکارهاست که ما در مرکز بررسیها به آن دست یافتهایم.
نظر دهید