میرزا گفت: سامانیافتن اقتصاد، یکی از موضوعاتی است که میتواند سبب رونقگرفتن بنگاههای کوچک و شرکتهای تولیدی و بهتبع آن زمینهساز ورود دانشگاهیان به چرخههای تولیدی باشد.
![~/Asset/News/News/Image/صنعت-و-دانشگاه.jpg](/thumbnail/550-h_100/uploads/1/old/Asset/News/News/Image/صنعت-و-دانشگاه.jpg)
بهروز میرزا؛ رئیس دانشگاه آزاد اسلامی کرج در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به لزوم نهادینهشدن فرهنگ کارگروهی در جامعه علمی، گفت: یکی از مشکلات امروز دانشگاهها و مراکز علمی-تحقیقاتی کشور، فردگرایی در انجام پژوهش است.
وی افزود: امروزه فعالیت فردی، موضوعی منسوخشده است بطوری که حتی در مقالات علمی نیز گاهاً بیش از 10 محقق و استاد دانشگاه همکاری و تعامل میکنند و دقیقاً به همین دلیل است که مقالات چاپشده این افراد، تولید علم محسوب میشود و در بالاترین کیفیت قرار دارد بطوری که ارجاعات بسیاری به آنها میشود.
میرزا ادامه داد: از سویی اقدامات فرهنگی باید انجام شود و از سوی دیگر سازوکار لازم برای فعالیت گروهی باید فراهم باشد. یکی از نکات مهم در فعالیتهای گروهی، مشخصبودن وظیفه و سهم هر یک از اعضا پیش از انجام کار است.
محقق برجسته شیمیآلی تصریح کرد: در مواردی که برخی از اساتید طرح پژوهشی از صنعت میگیرند نیز تقسیمکار و سهمبندی مشخص میتواند مشکلگشا باشد. علاوه بر آن، مدیر پروژه نیز باید روحیۀ همکاری و تعامل داشته باشد و همۀ مزایای پژوهش را در انحصار خود قرار ندهد.
رئیس دانشگاه آزاد اسلامی کرج در ادامه با بیان اینکه ارتباط صنعت و دانشگاه در حال بهبود است، یادآور شد: دانشگاه از برقراری این ارتباط استقبال میکند چراکه میتواند با حضور فعال در صنعت و رفع مشکلات آن، توان و قابلیتهای خود را به جامعه اثبات کند. از سوی دیگر، صنعت نیز بهخوبی میداند بدون تزریق تفکر نخبگانی و انجام فعالیتهای دانشبنیان به نقطۀ مطلوب و تولید محصولاتی با مزیت رقابتی، نمیرسد. خوشبختانه امروزه ارتباط خوبی بین دانشگاههای سطح اول کشور با صنایع بزرگ وجود دارد گرچه هنوز در دانشگاههای شهرهای کوچک این ارتباط بهصورت منطقی برقرار نشده است.
وی اضافه کرد: خوشبختانه دانشگاه آزاد اسلامی در بخش امکانات سختافزاری و فضای آزمایشگاهی نهتنها کمبودی ندارد بلکه میتواند بهخوبی پروژههای صنعتی را تعریف و اجرا کند.
میرزا اظهار داشت: سامانیافتن و روانشدن مسیر اقتصاد، یکی از موضوعاتی است که میتواند سبب رونقگرفتن بنگاههای و شرکتهای تولیدی و بهتبع آن زمینهساز ورود دانشگاهیان به چرخههای تولیدی باشد. این روند سبب میشود ضمن اشتغالزایی و ثروتآفرینی از راه علم، درآمد دانشگاه از منابع تولیدی و صنعتی افزایش یابد و دانشگاه بهتدریج به سمت خودکفایی حرکت میکند.
محقق برجسته شیمیآلی در پایان تصریح کرد: کاهش بروکراسی اداری و مسیر تجاریسازی ایدهها و طرحهای دانشگاهی از راههای دیگری است که رغبت دانشگاهیان و صنایع را به برقراری ارتباط نظاممند بیشتر خواهد کرد. در سالهای گذشته شرکتهای دانشبنیان بسیار خوبی ایجاد شدهاند که به ارزش میلیاردی رسیدهاند و توانستهاند خلاء بین دانشگاه و صنعت را نیز بهخوبی پر کنند.