سعید عباس‌بندی؛ عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی قزوین در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به اینکه موضوع تحقیق بیانگر روش تحقیق است، گفت: شاید در برخی موارد و تعداد محدودی از موضوعات، کار فردی بتواند پاسخگوی نیازهای تحقیق باشد اما قطعاً برای رسیدن به محصولی همه‌جانبه و با کیفیت، تجمیع اندیشه‌ها یک ضرورت است.

وی افزود: یک فرد متخصص، هر قدر هم در رشتۀ خود ماهر و کاربلد باشد نمی‌تواند به همۀ حوزه‌های فنی و علمی یک پروژه تسلط داشته باشد.

عباس‌بندی عدم‌توجه کافی به علوم‌پایه را یکی از ضعف های بزرگ پروژه‌های تحقیقاتی دانست و ادامه داد: در تمام مقالات فنی و مهندسی معتبر با ارجاع بالا، تعداد زیادی از منابع علوم‌پایه ذکر می‌شود. این یعنی، علوم‌بنیادین زیربنای مهندسی هستند بنابراین مادامی که علوم‌پایه مانند ریاضی، فیزیک و شیمی به معنای واقعی رشد نکند، در علوم مهندسی دستاورد چشمگیری حاصل نخواهد شد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی قزوین تصریح کرد: متأسفانه در ایران علوم‌پایه به بهانۀ کاربردی‌نبودن مغفول مانده است چون سریع و در بازده زمانی اندک، به ثروت تبدیل نمی‌شوند. این در حالی است که طبق آمار مشخص، در کشورهای پیشرفته بیشترین هزینه‌های پژوهشی در علوم‌بنیادین انجام می‌شود چون به خوبی دریافتند که علم مستقیم به ثروت تبدیل نمی‌شود.

محقق برجستۀ ریاضی اظهار داشت: روند تقاضا در علوم‌پایه در حال کاهش است و اگر ادامه پیدا کند، حتی علوم مهندسی و در نتیجه تولید محصولات دانش‌بنیان تجاری‌سازی شده نیز دچار خلل خواهد شد.

عباس‌بندی خاطرنشان کرد: واکاوی پروژه‌های بزرگ و بین‌المللی نشان می‌دهد، رمز موفقیت آنها حضور متخصصان و محققان علوم‌پایه در کنار مهندسان کاربلد است تا پروژه هم به لحاظ علمی و هم در مقام عمل، با کمترین نقص اجرا شود.

وی ایجاد بستر لازم برای اشتغال دانش‌آموختگان علوم‌پایه را یکی از راه‌های رونق این بخش از علم برشمرد و بیان داشت: علاوه بر حوزۀ آموزش، متخصصان علوم‌پایه در زمینه‌های عملیاتی نیز می‌توانند مشغول به کار شوند. حضور این افراد در زمینۀ خدمت‌رسانی به جامعه در قالب ارتباط با شرکت‌های دانش‌بنیان و یا واحدهای تحقیق و توسعه صنایع بزرگ، می‌تواند ممر خوبی برای اشتغال باشد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی امام‌خمینی قزوین در پایان یادآور شد: برقراری ارتباط نزدیک و تعامل بین متخصصان رشته‌های مهندسی و فنی با علوم‌پایه به‌صورت سازمان‌یافته و در قالب گروه تحقیقاتی و همچنین حضور فعال و نظام‌مند صنعت، می‌تواند زمینه‌ساز رسیدن به نقطۀمطلوب باشد.