صالحاولیاء گفت: هسته های پژوهشی و نخبگانی حتی اگر به شرکت دانشبنیان نیز تبدیل نشوند، میتوانند با نظمدادن به ایدههای نوآورانه و فناورانه، بسترساز ایجاد شرکتهای نوپا و دانشبنیان باشند.
![~/Asset/News/News/Image/الگو.png](/thumbnail/550-h_100/uploads/1/old/Asset/News/News/Image/الگو.png)
محمد صالحاولیاء؛ عضو هیئتعلمی دانشگاه یزد در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه پژوهش فردی معمولا خروجی کاملی ندارند، گفت: پژوهش باید در قالب یک فرآیند گروهی انجام شود.
وی با بیان اینکه پژوهش گروهی سبب میشود ایدههای پراکنده، نظم پیدا کنند، افزود: پژوهش کاربردی نیازمند نگاه همهجانبه و تعامل و بحث علمی است در حالی که از پژوهش فردی نمیتوان به یک موضوع و مسئله جامعالاطراف نگاه کرد و انتظار خروجی کاربردی داشت.
صالحاولیاء ادامه داد: نتیجه پژوهش گروهی متمایز از پژوهشهای فردی و کلاسیک است چراکه در فعالیت گروهی حتی تعریف پروژه و موضوع نیز بهخوبی و با ادغام چند تخصص صورت میگیرد و از سویی نیز خیلی خوب روی مکانیزم و راهحل تمرکز میشود.
متخصصبرجسته مهندسی صنایع در ادامه با بیان اینکه مشکل با مسئله متفاوت است، اظهار داشت: مشکلات بسیاری در کشور مانند اشتغال وجود دارد که باید در گام نخست به مسائل کوچکتری تقسیم شوند. بهعبارت دیگر، مشکلات موجود باید به چند مسئله تخصصی تفکیک شود و در یک فرآیند کلی و با حاکمشدن نگاه همهجانبه، هر مسئله توسط هستهای نخبگانی و پژوهشی بهصورت کارشناسی بررسی و حل شود تا ابعاد خرد و کلان کاملاً مورد توجه قرار گیرند.
عضو هیئتعلمی دانشگاه یزد یادآور شد: در تفکیک مشکل به مسئله تخصصی میتوان زوایای اجتماعی و فرهنگی مشکلات را نیز مورد توجه قرار داد.
وی با اشاره به اینکه هستههای نخبگانی باید به سمت حصول فناوری حرکت کنند، تصریح کرد: میتوان با روندی منطقی، هستههای نخبگانی را ضمن سوق دادن به سمت فناوری، به طرف ایجاد شرکتهای دانشبنیان متمایل کرد چراکه تنها از طریق فناوری میتوان از دانش، ثروت و یا ارزشافزوده و اشتغال حاصل کرد. از سوی دیگر، شرکت دانشبنیان بهترین واسط برای تزریق فناوری به جامعه و برقراری ارتباط بین جامعه و دانشگاه است.
صالحاولیاء توجیه اقتصادی را گام اول ایجاد شرکت دانشبنیان از هستههای پژوهشی برشمرد و تصریح کرد: فعالیت فناورانه باید توجیه مالی و نگاه اقتصادی داشته باشد و براساس نیازهای موجود شکل بگیرد. حمایت از شرکتهای دانشبنیان ثروتآفرین و فناور، میتواند مشکل ارتباط صنعت و دانشگاه را نیز خودبهخود حل کند چراکه گسترش شرکتهای فناور و دانشبنیان در یک پروسه منطقی در کنار وضع قوانین و مقررات لازم، دانشگاه و صنعت را بهم میرساند؛ گرچه تصمیمات کلان اقتصادی نیز باید تسهیلگر این مسیر باشد.
وی در پایان خاطرنشان کرد: هستههای پژوهشی و نخبگانی حتی اگر به شرکت دانشبنیان نیز تبدیل نشوند، میتوانند با نظمدادن به ایدههای نوآورانه و فناورانه، بسترساز ایجاد شرکتهای نوپا و دانشبنیان باشند.