کارگر ضمن ارزشمند دانستن حرکت روی مرزهای دانش و ارتقاء جایگاه کشور در تولید علم، گفت: اساس فعالیت‌های دانشگاه نباید روی پایۀ آمار و مقاله استوار باشد و به نام تولید علم به مونتاژ مقاله روی بیاورد.

عباس کارگر؛ عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهرکرد در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با بیان اینکه تولید و اشتغال دو مقولۀ کاملاً مرتبط هستند، گفت: این دو موضوع به‌نوعی لازم و ملزوم یکدیگرند.

وی با اشاره به لزوم رونق تولید داخل، واردات بی‌رویه را یکی از موانع پیشرو دانست و افزود: در کنار بخش خدماتی، یکی از ارکان اصلی اشتغال، چرخۀ تولید است که هرگونه ایجاد خلل در روند حرکتی آن سبب ایجاد مشکل اشتغال می‌شود.

کارگر با تأکید بر نقش مهم صنایع پایین‌دستی در ایجاد اشتغال، ادامه داد: عموماً ایجاد اشتغال از طریق صنایع بزرگ و بالادستی هزینه‌بر است در حالیکه می‌توان با گسترش و رونق صنایع خرد و متوسط، علاوه بر ایجاد اشتغال پایدار، توان نیروی‌انسانی متخصص و کاربلد را نیز بکار گرفت تا فرد در کمترین زمان ممکن و با کمترین هزینه، به عنصری تأثیرگذار در صنعت تبدیل شود.

متخصص برجسته رشتۀ مهندسی برق، قاچاق را دیگر مانع رونق بخش‌ تولید برشمرد و اظهار داشت: نظارت بیشتر بر مبادی قاچاق، خاصه قاچاق سازمان‌یافته می‌تواند بازار رقابت را اصلاح کند و از این طریق عرصه برای حضور فعال کالا و خدمات داخلی باز شود.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهرکرد در ادامه فاصلۀ زیاد بین دانشگاه و صنعت را دیگر دلیل عدم‌رونق تولید قلمداد کرد و با اشاره به لزوم حضور دانشگاهیان در بخش‌های تولیدی صنعت، تصریح کرد: متأسفانه به دلیل سیاست‌های نادرست، امروزه نه‌تنها دانش‌آموخته و دانشجو، بلکه در بسیاری موارد اعضای هیئت‌علمی دانشگاه نیز با مقتضیات صنعت ناآشنا هستند و درک صحیح و همه‌جانبه‌ای از معضلات و مشکلات آن ندارند.

وی افزود: صاحبان صنایع نیز عمدتاً اعتماد و باور کافی به توان و قابلیت‌های نیروهای‌ متخصص بومی را ندارند که بخشی از آن ناشی از تجربیات شکست‌خورده قبلی است.

کارگر اصلاح قوانینی آئین‌نامه‌های دانشگاهی را امری ضروری در گسترش ارتباط دانشگاهیان با صنعت دانست و گفت: سیاست‌های اشتباه سبب شده است که اعضای هیئت‌علمی و به‌تبع آن دانشجویان، تمام تلاش و توان خود در چاپ مقاله محدود کنند در حالی که این مقالات غالباً اثری در روند حرکتی کشور ندارند و عملاً غیرکاربردی هستند و در خوش‌بینانه‌ترین حالت معضلات کشورهای دیگر را رفع می‌کنند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهرکرد با بیان اینکه روند حرکتی اساتید، روی پایان‌نامه‌ها و رساله‌های دانشجویان نیز تأثیر ملموسی دارد، خاطرنشان کرد: دانشجویان تحصیلات تکمیلی در ایران ابتدا در دانشگاه پذیرش می‌شوند و سپس برای آنان پروژه تعریف می‌شود در حالیکه در کشورهای پیشرفته، نیاز از صنعت و جامعه به دانشگاه ارجاع داده می‌شود و سپس دانشگاه براساس آن نیاز و بر اساس قابلیت‌های لازم برای رفع آن، دانشجو پذیرش می‌کند. این سیکل وارونه زمینه‌ساز مشکلات بسیاری است.

وی یادآور شد: افزایش تعداد مقالات در مجلات معتبر بین‌المللی، حرکت روی مرزهای دانش و در نهایت ارتقاء جایگاه کشور در تولید علم بسیار ارزشمند است و نباید مورد غفلت واقع شود اما روند باید بگونه‌ای باشد که پژوهش‌ها و تحقیقات کاربردی که منجر به تأثیرگذاری مثبت در کشور می‌شوند حتی اگر نتایج آن به چاپ مقاله ختم نشود، باید ارزش‌گذاری شده و در آئین‌نامه‌های تشویق و ارتقاء لحاظ شوند.

کارگر در پایان خاطرنشان کرد: اساس فعالیت‌های دانشگاه نباید روی پایۀ آمار و مقاله استوار باشد و به نام تولید علم به مونتاژ مقاله روی بیاورد بلکه باید در روندی تدریجی و سریع تلاش شود تا مشکلات کشور در قالب موضوعات پژوهشی و تحقیقی تعریف شود تا هم معضلات به‌صورت دانش‌بنیان حل شود و هم دانشجو به مهارت و توان کافی برای فعالیت در عرصۀ واقعی صنعت دست یابد.