سعید نیازی؛ عضو هیئت‌علمی دانشکده مکانیک دانشگاه هرمزگان در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان مقاله‌محوری را یکی از آفت‌های نظام‌آموزش‌عالی برشمرد و گفت: اغلب پژوهش‌های دانشگاهی تنها با هدف چاپ مقاله و ارتقاء اعضای هیئت‌علمی و فارغ‌التحصیلی دانشجویان انجام می‌شود.

وی افزود: از سوی دیگر، این مقالات برای اینکه حداکثر امتیاز را برای فرد داشته باشند، باید به‌صورت فردی انجام شوند و این یعنی سوق‌دادن جامعۀعلمی به سمت فردگرایی! در حالی که در کشورهای پیشرفته، در ذیل هر مقاله نام چندین محقق و دانشجو به چشم می‌خورد؛ یعنی حتی برای انجام مقالات دانشگاهی نیز روی کارگروهی تأکید دارند.

عظیمی در ادامه با اشاره به ظرفیت بالای کشور در نیروی‌انسانی، تشکیل گروه‌ها و هسته‌های مأموریت‌محور و حمایت و هدایت مناسب آنها را اقدامی لازم توصیف کرد.

وی با بیان اینکه حضور متخصصان غیرمقیم، سبب غنی‌تر شدن جامعه علمی کشور شده است، گفت: متخصصان و محققان خوبی در کشور حضور دارند که قدرت و توان بالایی برای انجام پروژه‌های ملی و بین‌المللی دارند. از سوی دیگر، با اقدامات انجام‌شده در سال‌های اخیر و بازگشت محققان و سرآمدان غیرمقیم از کشورهای پیشرفته و مراکز علمی-تحقیقاتی و دانشگاه‌های معتبر و بین‌المللی به چرخۀ علمی و تحقیقاتی کشور، پتانسیل علمی کشور به بالاترین سطح خود رسیده است که با تشکیل گروه‌های مأموریت‌گرا و هدفمند از این افراد، کشور می‌تواند مسیر پیشرفت همۀجانبه را جهشی طی کند.

متخصص‌برجستۀ هوافضا با اشاره به عدم‌ارتباط نظام‌مند بین صنعت و دانشگاه، روزمرگی صنعت را یکی از عوامل بازدارنده برای استفاده از توان علمی موجود دانست و گفت: صنعت تنها به رفع نیازهای موجود خود می‌اندیشد و قدرت ریسک‌پذیری برای ارتقاء فناوری خود را ندارد. به‌عبارت دیگر، صنعت ترجیح می‌دهد مشکلات‌روز خود را حل کند تا اینکه به فکر بهبود دانش‌فنی محصولات خود باشد. از سوی دیگر، هزینه‌کردن در راه توسعۀ فناوری را نیز به‌صرفه نمی‌داند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه هرمزگان ادامه داد: امروزه در کشور خاصه در صنایع مختلف هم نیازهای بسیاری وجود دارد و هم ابزار لازم برای رفع نیازها موجود است. تعدد نیروی‌انسانی کارآمد چه در سطح محقق و عضو هیئت‌علمی دانشگاه و چه حتی در بخش دانشجویان و دانش‌آموختگان تحصیلات‌تکمیلی، ظرفیتی کم‌نظیر برای تشکیل گروه‌های نخبگانی و تحقیقاتی و رشد و حتی جهش کشور است.

وی یادآور شد: در صنعت، متخصصان خوب و باتجربه‌ای حضور دارند که باید از آنان برای مهارت‌آموزی به دانشگاهیان استفاده کرد. انتقال تجربیات این افراد در سال‌های متمادی حضور در صنعت و دید واقعی آنان به مسائل موجود، قطعاً دانشگاهیان و محققان را به افراد توانمندتری در حوزه‌های عملیاتی تبدیل می‌کند.

نیازی در ادامه به لزوم توجه به مزیت‌های منطقه‌ای در تعریف پروژه‌های تحقیقاتی اشاره کرد و گفت: تقویت علوم بین‌رشته‌ای و تأکید بر مزیت‌های بومی علاوه بر اینکه نیروی‌انسانی متخصص و کاربلد را در استان حفظ می‌کند، در جلوگیری از موازی‌کاری و فعالیت‌جزیره‌ای نیز نقش مهمی دارد و می‌تواند با وصل جامعۀ علمی به نیازهای استان، زمینه‌ساز توسعۀ منطقه‌ای از راه بکارگیری ظرفیت‌ها و داشته‌های ذاتی باشد. این اقدام، استان را به قطب صنعتی در یک صنعت خاص تبدیل می‌کند. به‌عنوان نمونه استان هرمزگان به دلیل وجود خلیج‌فارس، می‌تواند در صنایعی مانند شیلات، کشتی‌سازی و حتی صنعت تبدیلی عملکرد مطلوبی داشته باشد. بسیاری از کشتی‌های قدیمی را می‌توان با تزریق فناوری‌های‌روز دوباره به چرخۀ صنعت و تجارت کشور بازگرداند و یا ماهیگیران را به سمت صنایع خرد متمایل کرد.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه هرمزگان تصریح کرد: همچنین  نظارت بر عملکرد و اعطای تسهیلات مالی و غیرمالی براساس میزان، کیفیت فعالیت‌ها و چشم‌اندازهای ترسیم‌شده از ملزومات است.

وی در ادامه با اشاره به لزوم تعامل با دستگاه‌های اجرایی استان، افزود: امکانات خوبی در اختیار استانداری‌ها و شهرداری‌ها است که می‌توان در یک تعامل دوسویه از آنها برای تجهیز آزمایشگاه‌ها و رفع نیازهای تحقیقاتی استفاده کرد. این نهادها حتی در ماشین‌آلات صنعتی مانند دستگاه‌های جوش و برش و ابررایانه‌های محاسباتی نیز امکانات خوبی دارند.

نیازی در پایان ایجاد آزمایشگاه مرکزی را اقدامی مناسب توصیف و خاطرنشان کرد: نه‌تنها نیاز نیست همۀ آزمایشگاه‌های استانی مجهز شوند بلکه این اقدام توجیه اقتصادی نیز ندارد. تجهیز یک آزمایشگاه با استفاده از امکانات موجود و برنامه‌ریزی منطقی برای استفاده بهینۀ همۀ محققان و هسته‌های پژوهشی از آن می‌تواند با صرف کمترین هزینه، راه‌گشای مشکلات موجود باشد.