عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به اینکه کار گروهی، یکی از عوامل پیشبرد اهداف است، گفت: انجام فعالیت‌های تحقیقاتی در قالب گروه پژوهشی، علاوه بر هم‌افزایی، زمینه‌ساز تقسیم‌وظایف منطقی است.

وی ضمن اشاره به تأثیرگذاری مثبت کار گروهی در افزایش بهره‌وری، مشکلات فرهنگی را مهمترین عامل در عدم‌موفقیت جامعۀ علمی در تشکیل گروه تحقیقاتی دانست و افزود: متأسفانه تجربه‌های تلخی در تشکیل گروه‌های پژوهشی وجود دارد که عمدۀ مشکلات آنها، عدم‌وجود فرهنگ کار گروهی است.

فاتحی ادامه داد: کار گروهی حتی در موضوعات نظری نیز می‌تواند سبب کیفیت نتایج شود. امروزه به وضوح می‌‎توان دید مقالاتی که توسط چند متخصص نوشته و چاپ شده‌اند از ارجاعات بیشتری برخوردار هستند خاصه زمانی که این متخصصان از ملیت‌های مختلف باشند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس رعایت اخلاق اجتماعی و حرفه‌ای را لازمۀ تشکیل و ادامۀ فعالیت گروه‌های تحقیقاتی برشمرد و اظهار داشت: رعایت اخلاق در همۀ سطوح از دانشجویی تا اعضای هیئت‌علمی یک الزام برای موفقیت گروه است. باید دانست خروجی کار گروهی از مجموع انرژی‌های صرف‌شده توسط افراد، بیشتر است چراکه هم‌افزایی و تعامل ایجاد شده سبب می‌شود، نتایج به‌صورت تصاعدی افزایش یابند؛ البته این تنها در سایۀ رعایت اخلاق حرفه‌ای و اجتماعی حاصل می‌شود.

محقق برجستۀ مهندسی‌مکانیک یادآور شد: روند فعالیت‌های گروه نباید به نحوی باشد که همۀ بار روانی و عملیاتی پروژۀ تعریف‌شده روی تعداد محدودی از افراد باشد.

فاتحی تصریح کرد: نیازی نیست همۀ افراد گروه از یک تخصص واحد برخوردار باشند بلکه برای رسیدن به محصولی همه‌جانبه نیاز به تخصص‌های متعددی است که بتواند ضعف‌ها و کاستی‌های موجود را پوشش دهد. علاوه بر آن، درک متقابل و رابطۀ دوستانه نیز سبب می‌شود افراد به لحاظ روحی نیز همدیگر را حمایت کنند.

وی اعطای گرنت به گروه‌های تحقیقاتی دانشگاه را یکی از عوامل مهم در تشویق اساتید دانشگاهی برای تعریف پروژه مشترک برشمرد و اظهار داشت: می‌توان بخشی از گرنت‌های اعضای هیئت‌علمی دانشگاه را به کار گروهی تخصیص داد تا اساتید به تدریج به سمت تشکیل گروه‌های تحقیقاتی سوق پیدا کنند و بتواند با دانشجو و پروژه مشترک، نیازهای روز را به عنوان موضوعات پژوهشی انتخاب کنند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه خلیج‌فارس در ادامه اشتراک منابع را راهی برای حمایت از گروه‌های تحقیقاتی دانست و این اقدام را استفاده بهینه از داشته‌های موجود نامید و گفت: افزایش تعامل و همکاری‌های بین‌بخشی می‌تواند امکانات موجود در استان‌ها را در اختیار دانشگاه‌های بومی قرار دهد. این مهم گرچه نیازمند قانون و مقررات خاص خود است اما بیش از آن، به فرهنگ کار گروهی بین بخش‌ها نیاز دارد. 

وی در پایان خاطرنشان کرد: گرچه امروزه فضای مجازی امکان‌های ارتباطی خوبی برای اشترک‌گذاری داشته‌ها‌ و دانسته‌های علمی فراهم کرده است اما باید دانست همچنان فرصت‌مطالعاتی و حضور در مراکز تحقیقاتی معتبر بین‌المللی و همکاری با محققان برجستۀ دنیا یک ضرورت انکار ناپذیر است.