احمد محقر؛ رئیس دانشگاه بجنورد در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به لزوم انجام کار گروهی در تحقیقات دانشگاهی، گفت: پژوهش‌های گروهی به دلیل حضور چند تخصص و مهارت متنوع، غالباً دیدی فرابخشی دارند و به همین دلیل کاربردی‌تر هستند.

وی افزود: در کار گروهی، تبادل‌نظر و اشتراک‌گذاری ایده‌ها بیشتر شده و چالش‌ها بهتر دیده می‌شوند.

محقر ادامه داد: برخلاف ضرورت‌های موجود در کار گروهی، برخی اساتید دانشگاهی همچنان ترجیح می‌دهند به‌صورت فردی فعالیت کنند و از سوی دیگر، توان راهبری و سامان‌دهی یک گروه تحقیقاتی را ندارند مخصوصاً وقتی پروژه ملی و کلان باشد.

وی تصریح کرد: تشکیل گروه از افراد نام‌آشنای صنعت و اساتید مجرب و کاربلد دانشگاه می‌تواند مجموعۀ توانمندی را برای انجام پروژه‌های بزرگ ایجاد کند که هم توان علمی بالایی داشته و هم در بخش عملیاتی از کارآیی خوبی برخوردار باشند.

محقر با اشاره به لزوم توجه به مزیت‌های بومی، خاطرنشان کرد: کلان و انتزاعی ‌فکر کردن، یکی از آسیب‌های موجود در فضای علمی کشور است؛ به این معنا که جامعۀ علمی غافل از چالش‌ها و مشکلات روز، روی مسائل اصلی و مرزدانش تمرکز می‌کند بدون آنکه مزیت‌های موجود را در نظر بگیرد. غالب پروژه‌های انجام‌شده با مقتضیات بومی غیرمتناسب است و به همین دلیل نمی‌تواند اثرگذاری ملموسی در جامعه داشته باشد.

رئیس دانشگاه بجنورد تأکید کرد: تشکیل گروه‌های مأموریت‌گرا براساس مزیت‌های نسبی در استان‌ها و درگیر کردن علم حاصل شده در آزمایشگاه‌های دانشگاه با چالش‌های موجود در منطقه، آمایش دقیق فرصت‌ها و موانع و ایجاد فضای فرهنگی مناسب برای حضور فعال دانشگاه در بخش‌های مختلف صنعت و کشاورزی، می‌تواند دانشگاه را به محلی برای حل مشکلات جامعه تبدیل کند.

وی با اشاره به ضرورت تزریق امکانات درون‌استانی به گروه‌های نخبگانی و پژوهشی، یادآور شد: گسترش تعاملات و همکاری نهادها و دستگاه‌های درون‌استانی با جامعه علمی و هزینه‌کردن اعتبارات پژوهشی به صورت منطقی و در مسیر صحیح، زمینه‌ساز اثرگذاری بیشتر جامعۀ علمی در توسعۀ پایدار منطقه‌ای خواهد بود.

محقر در پایان خاطرنشان کرد: مواضع استراتژیک دستگاه‌ها باید کاملاً ثابت و مشخص باشد تا بتواند اعتماد جامعۀ علمی را کسب کند. علاوه بر آن، مدیریت روند تعامل و همکاری نیز باید به گونه‌ای باشد که همپوشانی و موازی‌کاری و در نهایت بروکراسی اداری کمینه شود.