مجتبی امان؛ عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی اردبیل گفت: ایجاد شرکتهای دانشبنیان اقدامی بسیار مناسبی است و نتایج آن به همه کشور میرسد اما باید دانست در بسیاری موارد این مهم، بدون همافزایی و تعامل استانداریها امکانپذیر نیست.
مجتبی امانی؛ عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی اردبیل در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به اهمیت تحقیقات بینرشتهای، گفت: حضور محققان در علوم بینرشتهای یک ضرورت برای رفع نیازهای جامعه است اما نیاز به امکانات و تجهیزات پیشرفته دارد.
وی با بیان اینکه بسیاری از چالشها و مشکلات موجود راهحلی بینرشتهای دارند، افزود: مرزهای علوم مختلف در هم تنیده شدهاند و دیگر نمیتوان یک مشکل و مسئله را تنها با اتکا به یک تخصص خاص، حل کرد.
امانی ادامه داد: محققان علاوه بر رشته تخصصی خود، باید دید کافی نسبت به علوم دیگر نیز داشته باشند.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی اردبیل با اشاره به لزوم حرکت به سمت کار گروهی، اظهار داشت: کار گروهی یعنی بهرهبری از توان و تخصصهای مختلف برای حل یک مسئله واحد در روندی منطقی و نظاممند. در چنین مسیری موضوع مورد تحقیق از دید تخصصهای متنوع و مرتبط مورد بررسی قرار میگیرد؛ درنتیجه ایرادات و ضریب خطا بشدت تقلیل خواهد یافت. علاوه بر آن کیفیت و سرعت نیز به نسبت بالایی افزایش مییابد.
محقق برجسته بیوشیمی در ادامه تصریح کرد: مهمترین عامل برای تشکیل یک گروه تحقیقاتی کارآ، اخلاق مداری اعضا است. به عبارت دیگر، برای اینکه خروجی گروه مناسب و مفید باشد، اعضای گروه باید بتوانند در سایه پایبندی به اخلاق حرفهای، به ادبیات مشترک برسند. در غیر اینصورت، کار گروهی نهتنها مفید نیست بلکه به دلیل پیدایش تضاد آرا، نتیجهبخش هم نخواهد بود.
امانی تأکید کرد: تعیین وظایف و سهم هر یک از اعضا براساس میزان تأثیرگذاری و فعالیت، میتواند از بروز مشکلاتی چون سهمخواهی پیشگیری کند.
وی اعمال سیاستهای تشویقی را یکی از عوامل مهم در رونق کار گروهی برشمرد و افزود: حمایتهای دولتی پشتوانه خوبی برای انجام کارهای گروهی در حوزه علم و فناوری است خاصه اینکه این حوزهها نیازمند زمان و هزینه هستند. حضور یک آزمایشگاه مجهز به عنوان آزمایشگاه مرکزی و ایجاد امکان استفاده محققان و گروهها از آن نیز از جمله مواردی است که میتواند تسهیلگر روند کنونی باشد.
عضو هیئتعلمی دانشگاه علومپزشکی اردبیل ایجاد تعامل سازنده و دوسویه گروههای تحقیقاتی با دستگاههای اجرایی دروناستانی را یکی دیگر از راههای حمایت از هستههای پژوهشی برشمرد و تأکید کرد: ایجاد شرکتهای دانشبنیان اقدامی بسیار مناسبی است و نتایج آن به همه کشور میرسد اما باید دانست در بسیاری موارد این مهم، بدون همافزایی و تعامل استانداریها امکانپذیر نیست. از سوی دیگر، هر استاد و یا عضو هیئتعلمی، الزاماً در عرصه کسبوکار دانشبنیان نیز مهارت ندارد؛ چراکه تواناییهای افراد متنوع و متفاوت است و نمیتوان انتظار داشت همه دانشآموختگان وارد عرصه کارآفرینی شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یکی از مزایای شرکتهای دانشبنیان، ایجاد پل ارتباطی بین صنعت و دانشگاه و در نهایت برقراری ارتباط منطقی این دو است.