سعید باغشاهی؛ عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی قزوین در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به تعدد ایده، گفت: حمایت مالی از محققان و متخصصان برتر فعال در عرصه‌های ایده‌پردازی یکی از ملزومات امروز کشور برای رسیدن به اهداف تعیین‌شده است.

وی افزود: ایجاد و اداره شرکت‌های دانش‌بنیان و یا راه‌ندازی کسب‌وکارهای نوآورانه و فناورانه، نیازمند حمایت‌های مالی مستمر است تا این مشاغل به مرحلۀ سوددهی برسند.

باغشاهی ادامه داد: در برخی موارد، انجام پروژه‌های تحقیقاتی کاربردی نیازمند ابزار آزمایشگاهی ویژه و همچنین زیرساخت‌های سخت‌افزاری خاصی است که باید تأمین شوند. از سوی دیگر، باید این تسهیلات با نظارت کامل به افراد اعطا شود تا محققان حقیقی که روی موضوعات واقعی فعالیت می‌کنند، بتوانند از آنها برخوردار شوند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی قزوین اظهار داشت: برخی موضوعات مانند نانو، در واقع زمینۀ تحقیقات نیست بلکه رویکرد تحقیقاتی محسوب می‌شود. حمایت از این بخش‌ها باید در اولویت‌ باشد اما نباید سبب غفلت از دیگر بخش‌ها و یا متمرکز شدن امکانات و حمایت‌ها شود.

 این متخصص مواد اضافه کرد: غالب پروژه‌های صنعتی و کاربردی که نقش بسزایی در رفع مشکلات و مسائل جاری کشور دارد، به پایتخت محدود می‌شوند. این موضوع هم به دلیل تمرکز امکانات و سخت‌افزارهای در تهران است و هم اینکه نیروهای متخصص و کاربلد عمدتاً در تهران حضور دارند.

باغشاهی تصریح کرد: در استان‌ها و مناطق دیگر هم ظرفیت‌های انسانی بالایی و هم موهبت‌های ذاتی منحصربفردی وجود دارد که تنها نیروی‌انسانی بومی آنها را می‌شناسد و می‌تواند به مزیت رقابتی تبدیل کند؛ البته این مهم تنها در سایۀ تجهیز آزمایشگاه‌ها و کارگاه‌های مراکز تحقیقاتی امکان‌پذیر است. این روند سبب می‌شود به تدریج نقش دانشگاه در توسعه و پیشرفت منطقه افزایش یابد.

وی ارتباط سیستماتیک با صنعت را حلقۀ مفقوده دانشگاه برای اثرگذاری دانست و یادآور شد: امروزه از تحقیقات دانشگاهی صرفاً برای چاپ مقاله انجام می‌شوند و نه  تنها کاربردی در کشور ندارند بلکه در مهارت‌افزایی دانشجویان و آماده کردن آنان برای فضای واقعی کار نیز اثری ندارد. این موضوع از سویی هزینه‌ها و بودجه‌های تحقیقاتی را هدر می‌دهد و از سوی دیگر دانشجو را به آینده شغلی دلسرد می‌کند.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه بین‌المللی قزوین خاطرنشان کرد: متأسفانه می‌توان ادعا کرد که کمتر از یک‌درصد از پژوهش‌های دانشگاهی در صنعت و جامعه کاربرد دارند چون تحقیقات دانشگاهی با پول نفتی انجام می‌شود.

متخصص برجسته مواد در پایان خاطرنشان کرد: در کشورهای توسعه‌یافته، صنعت نیاز خود را به دانشگاه ارجاع می‌دهد و هزینه‌های آن را تأمین می‌کند؛ دانشگاه براساس آن دانشجو پذیرش می‌کند؛ نتیجۀ تحقیق سبب ارتقاء کیفی محصولات صنعتی و افزایش بهره‌وری و سوددهی صاحبان صنایع می‌شود و در نهایت اثرگذاری دانشگاه افزایش می‌یابد.