افشین احمدیندوشن گفت: پایاننامه و
رسالههای دانشگاهی باید طبق نیازهای موجود در کشور خاصه متناسب با
چالشهای استانی و بومی تعریف و اجرا شود.
![~/Asset/News/News/Image/defae_57656.jpg](/thumbnail/550-h_100/uploads/1/old/Asset/News/News/Image/defae_57656.jpg)
عضو هیئتعلمی دانشگاه آزاد اسلامی در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با اشاره به لزوم حمایت از فعالیتهای کاربردی، بر لزوم تزریق داشتههای بخشخصوصی تأکید کرد و گفت: روند تجاریسازی باید بیش از گذشته جدی گرفته شود.
وی افزود: رفع موانع و تسهیل مسیر تجایسازی سبب افزایش انگیزۀ فعالیت در بخش کاربردی علم و استقرار در پارکهای علموفناوری و مراکز رشد دانشگاهی خواهد شد.
احمدیندوشن ادامه داد: پایاننامه و رسالههای دانشگاهی باید بر طبق نیازهای موجود در کشور خاصه متناسب با چالشهای استانی و بومی تعریف و اجرا شود.
عضو هیئتعلمی دانشگاه آزاد اسلامی یادآور شد: اساسنامهها و مقررات نامطلوب سبب جهتدهی نادرست به جامعۀ علمی شده است بطوریکه امروزه دانشگاهیان و محققان برای ارتقاء و دانشجویان برای فارغالتحصیلی مجبور به انتشار مقاله هستند. از سوی دیگر، تنها موضوعاتی به مقاله تبدیل میشوند که در مرز دانش قرار داشته باشند. به عبارت بهتر، انرژی جامعۀ علمی بومی و نتایج حاصل از فعالیتهای تحقیقاتی، صرف پیشرفت بیشتر کشورهای توسعهیافته میشود. در این روند طبیعی است که اثرگذاری دانشگاه در جامعه بومی کمینه میشود.
محقق برجستۀ مهندسی مکانیک اظهار داشت: حل مشکلات واقعی و زمینهسازی برای پیشرفت کشور و منطقه باید به عنوان مهمترین ملاک ارزیابی و ارزشیابی قرار بگیرد.
وی با اشاره به لزوم توسعۀ فرهنگ کار تیمی، افزود: متأسفانه در جامعۀ علمی یا گروه واقعی تشکیل نمیشود و یا اگر این اتفاق رخ دهد، در پارهای از موارد پس از مدت کوتاهی به دلیل سهمخواهی برخی اعضا، گروه متلاشی میشود. این موضوع به دلیل فقدانآموزشهای لازم رخ میدهد؛ به عبارت دیگر، از دورل دبستان و مدرسه فرد کار گروهی، ضرورت، الزامات چگونگی آن را یاد نمیگیرد و با همان تفکر فردگرا به دانشگاه میآید و فعالیت پزوهشی خود را با تکیۀ بر تخصص و نگرش شخصی، آغاز میکند. بدیهی است که با توجه به ابعاد متنوع مشکلات و مسائل روز جوامع بشری، نتیجۀ فعالیت فردی نتواند کارآیی لازم را داشته باشد.
احمدیندوشن در پایان با اشاره به نقش مهم مدیر گروه، راهبری داشتهها و جهتدهی به تخصصها را مهمترین نقش مدیر گروه دانست و تصریح کرد: مدیر باید از توانایی بالا برای هدایت و راهبری گروه برخوردار باشد و بتواند در چالشها و سختیها، شاکلۀ گروه را حفظ کرده و توان موجود را به سمت مناسب حرکت دهد حتی اگر خود مدیر گروه تخصص فنی و یا مهندسی نداشته باشد.