حسنی؛ عضو هیئت‌علمی دانشگاه تحصیلات‌تکمیلی علوم‌پایه زنجان با اشاره به برخی بی‌اخلاقی‌ها در فضای تحقیقاتی در دانشگاه‌ها، گفت: روند کارهای تحقیقاتی در دانشگاه در بعضی از موارد به شکلی است که دانشجو عملاً با اجبار و اکراه و برای رفع شدن حداقلی نیازهایش، آنها را انجام می‌دهد. در واقع در این موارد، با دانشجو و زحماتی که برای انجام پروژه می‌کشد، برخورد غیرمنصافه‌ای می‌شود.

وی افزود: جایگاه طرح شهید احمدی‌روشن به دلیل احترامی که به فعالیت‌های تحقیقاتی و علمی دانشجویان می‌گذارد، خیلی زود تثبیت شد. در این طرح فرد در قبال ساعت کاری مشخص، دریافتی مشخص و به موقعی دارد؛ همین عامل به اندازۀ کافی برای دانشجویان ایجاد انگیزه می‌کند.

حسنی با بیان اینکه این طرح در دورۀ پنجم علی‌رغم شیوع کرونا و بسته بودن آزمایشگاه‌‌ها و دانشگاه‌ها خروجی قابل‌قبولی داشت، ادامه داد: قیمت برخی از تجهیزات آزمایشگاهی با دلار تعیین می‌شود به همین دلیل با افزایش چشمگیر قیمت ارز، عملاً هسته‌ها از خرید آنها ناتوان می‌شوند؛ این در حالیست که دانشجویان وزارت بهداشت در این مواقع از ارز نیمایی استفاده و نیاز خود را برطرف می‌کنند.

استاد خبرۀ پنجمین دورۀ طرح شهید احمدی‌روشن تصریح کرد: یکی از مزایای طرح شهید احمدی‌روشن حضور کارفرما است که فی‌نفسه زمینه را برای حمایت بیشتر از هسته‌ها فراهم می‌کند اما از سوی دیگر، امکانات و ظرفیت‌های بلااستفاده‌ای در استان‌ها وجود دارد که می‌توان در قالب تفاهم‌نامه و یا تعامل، از آنها نیز برای حمایت بیشتر از هسته‌های نخبگانی بهره برد.

حسنی در پایان با اشاره به محدودیت‌های استاد خبره در انتخاب اعضای هسته، اظهار داشت: در دانشگاه‌های بزرگ و مادر، اساتید عموماً دایرۀ گسترده‌تری از دانشجویان علاقه‌مند و مستعد دارند و در نتیجه می‌توانند با توجه به نوع پروژه، بهترین‌ها را برای هسته‌ها انتخاب کنند اما در دانشگاه‌های کوچک، این دایره خیلی گسترده نیست به همین دلیل شاید نیاز باشد برخی از آیتم‌های اولیه مانند معدل بالای 18 تا حدی تعدیل و یا با فعالیت‌های دیگر جایگزین شوند. این اقدام سبب می‌شود طیف گسترده‌تری از دانشجویان مستعد و علاقه‌مند بتوانند در این رقابت سالم حضور پیدا کنند.