نورانی گفت: نظارت بر عملکرد هستههای پژوهشی و پایش مدام فعالیتهای انجامشده، از مواردی است که میتواند سبب موفقیت بیشتر طرح شهید احمدیروشن شود.
امیر نورانی؛ عضو هیئتعلمی گروه مکانیک دانشگاه صنعتی شریف در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی بنیاد ملی نخبگان با مثبت ارزیابیکردن طرح شهید احمدیروشن، گفت: اصل اساسی در این طرح، ایجاد هستههای مسئلهمحور با مشارکت جامعۀ نخبگانی و دانشگاهی کشور است.
وی افزود: حفظ اصول این طرح یکی از راههای موفقیت است؛ به عبارت دیگر، در مسیر اجرای طرح شهید احمدیروشن نباید چالشهایی که در حوزۀ مقاله به وجود آمد، دوباره ایجاد و نگاه کمّی حاکم شود.
نورانی ادامه داد: مهمترین اهداف طرح شهید احمدیروشن توانمندی مستعدانبرتر، شبکهسازی نخبگانی، رفع نیازهای کشور و جلوگیری از مهاجرت نخبگانی و مستعدانبرتر است؛ با اتکا به اصول شرایط باید به نحوی ایجاد شود که افراد تنها به صرف برخورداری از امکانهای مالی به سمت این طرح ترغیب نشوند.
عضو هیئتعلمی دانشگاه صنعتی شریف تصریح کرد: هستههای پژوهشی باید با انگیزۀ تحقق اهداف اصلی این طرح، تشکیل شوند و در نهایت بتوانند شرکت دانشبنیان و نوپای خود را ایجاد کنند. در واقع ارائه تسهیلاتی مانند گرنتهای پژوهشی، تسهیلات نظاموظیفه، کمک هزینهها و امکانهای مالی، اقدامات انگیزشی لازمۀ اجرای این طرح است اما نباید صرف برخورداری از این حمایتها سبب حضور جامعۀ نخبگانی در طرح شهید احمدیروشن شود.
دانشآموخته دانشگاه تورنتو اظهار داشت: یکی از راههای موفقیت بیشتر طرح شهید احمدیروشن، احصاء طرحهلای کلان ملی توسط بنیاد ملی نخبگان و ارائۀ آن به هستههای تخصصی است؛ به عبارت بهتر، این بنیاد میتواند از طریق تعامل و ارتباط با دیگر نهادها و دستگاههای کشوری نیازهای واقعی موجود را به خوبی شناسایی و حول آنها هستههای پژوهشی را در قالب این طرح با سرفصلهای تخصصی ایجاد کند.
وی یادآور شد: در برخی کشورها مانند کانادا، انجمنهایی در سطح ملی وجود دارند که نیازهای اصلی کشور را به جامعۀ نخبگان بومی ارائه میدهند و حل این نیازها شرط برخورداری از تسهیلات و حمایتهای ویژه است؛ حتی در این کشورها امکانهایی برای حضور فعال محققان غیرمقیم در طرحهای ملی نیز فراهم شده است تا این افراد نیز بتوانند روی نیازهای واقعی متمرکز شوند.
نورانی تأکید کرد: ارائه گزارش پیشرفت، نظارت جدی و مرحله به مرحله بر عملکرد هستهها و پایش مدام فعالیتهای انجامشده، از مواردی است که میتواند به بهبود خروجی هستههای پژوهشی کمک شایانی کند و سبب شود افراد با جدیت بیشتری در این طرح شرکت کنند تا در نهایت بتوانند شرکت دانشبنیان خود را تأسیس و از راه در رفع نیازهای موجود و اقتصاد کشور خود اثرگذاری ملموس داشته باشند.